ภาพยนตร์เรื่อง Public Enemies สะท้อนให้เห็นชีวิตและบทบาทของ จอห์น ดิลลิงเจอร์ ในฐานะชายคนหนึ่งที่แม้จะมีภาพของความเป็นวีรบุรุษ หากก็มีความผิดชอบชั่วดี และการทำผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่า

     ในสายตาของรัฐ เขาคือผู้ร้ายอันดับหนึ่งที่ทางการสหรัฐฯ ต้องการตัว แต่ในสายตาของคนจำนวนหนึ่งที่ไม่ได้เห็นใจธนาคารทั้งหลายที่ทำให้เศรษฐกิจของประเทศตกต่ำ เขาคือ “จอมโจรที่ได้รับความนิยมชื่นชอบ”

     แม้ดิลลิงเจอร์จะสามารถแหกคุก เข้าปล้นธนาคาร และหนีรอดการจับกุมได้หลายต่อหลายครั้ง แต่ท้ายที่สุดเขาก็ต้องพบกับความผิดพลาดจากเรื่องง่ายๆ ทำให้ถูก FBI จับกุมได้อย่างไม่ยากเย็น โดยไม่มีการขัดขืน และถึงแม้เขาจะสามารถหนีจากที่คุมขังมาได้อีก หากแต่ชีวิตเขาก็ต้องเปลี่ยนไป เนื่องมาจากบรรดาพรรคพวกของเขาขอวางมือจากอาชีพที่ทำอยู่ ชีวิตความเป็นวีรบุรุษจอมโจรของดิลลิงเจอร์ ที่แม้ว่าจะเก่งฉกาจเพียงใด ก็ไม่สามารถอยู่ได้หากปราศจากเพื่อนร่วมงาน ดังนั้นเขาจึงออกตามหาเพื่อนร่วมงานกลุ่มใหม่ และเข้าปล้นธนาคารอีกครั้ง ซึ่งต้องพบกับความยากลำบากจากการตามล่าและกดดันอย่างหนักของ FBI

     ท้ายที่สุดดูเหมือนดิลลิงเจอร์จะยอมรับกับชีวิตที่เปลี่ยนไป ทั้งการสูญเสียคนรักที่ถูกคุมขังและเพื่อนร่วมงานที่จากไป รวมถึงเงื่อนไขของชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไป เขาพยายามจะหลบหนีจากสิ่งที่เขาทำอยู่ ออกจากวังวนของการเป็นโจร กลับไปใช้ชีวิตเฉกเช่นคนปกติ แต่ถึงที่สุดชีวิตของจอมโจรผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุคก็จบลงด้วยความตาย ไม่มีการต่อสู้ ขัดขืน มีเพียงกระสุนปืนที่ยิงทะลุลำตัวและร่างที่ล้มลงของ จอห์น ดิลลิงเจอร์

     นอกจากการเป็นมนุษย์ที่มีดีเลวและความจำยอมต่อขอบเขตของความรักที่มีต่อหญิงสาว ชีวิตการเป็นผู้ร้ายของดิลลิงเจอร์นั้น ในแง่หนึ่งได้สะท้อนให้เห็นถึงความโลดโผนและการมีชีวิตอยู่กับวันนี้มากกว่าวันพรุ่งนี้ อย่างไรก็ดีชีวิตในช่วงท้ายของเขาก็ทำให้เราเห็นว่า “ชีวิตมนุษย์นั้นสั้นและเป็นสิ่งที่มีขอบเขตสิ้นสุด”