โรงเรียนเทศบาล ๔ (บ้านเชียงราย) จ.ลำปาง

รู้จักสถานศึกษา : โรงเรียนต้นแบบเพศศึกษา

มุมมองผู้บริหาร

ครูเพศศึกษา

เสียงจากผู้เรียน

ฐานข้อมูล

โรงเรียนเทศบาล ๔ (บ้านเชียงราย) จ.ลำปาง

โรงเรียนเทศบาล ๔ (บ้านเชียงราย) ตั้งอยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง จัดเพศศึกษาไว้ในวิชาสุขศึกษา ในชั้น ม ๑ – ม ๓ เด็กจะได้เรียนสัปดาห์ละ ๒ คาบติดต่อกัน สลับกับวิชาพลศึกษา โดยมีครูผู้รับผิดชอบหลักในการสอน ๑ คน

โรงเรียนเทศบาล ๔ (บ้านเชียงราย) จ.ลำปาง

ไพศาล ลาภจรัสแสงโรจน์
รองผู้อำนวยการ
ฝ่ายปกครองและฝ่ายวิชาการ

     ในช่วงปีแรกที่เข้าร่วมกับโครงการฯ เราเลือกครูที่รับผิดชอบสอนสุขศึกษา แนะแนว และก็ครูที่อยู่ในกลุ่มงานปกครองไปร่วมอบรม แต่แม้จะมีครูผู้สอนจากหลากหลายกลุ่ม แต่พอกลับมาดูตารางการสอน เราก็ยังไม่สามารถจัดลงในวิชาใดวิชาหนึ่ง และด้วยความที่เรายังไม่มีแผนการสอนที่แจกจ่ายได้ทั่วถึงทุกชั้น ก็เลยตกลงให้ครูผู้รับผิดชอบวิชาสุขศึกษารับไปสอนในวิชาของตน เพราะไม่อยากให้ครูคนอื่นรู้สึกว่าการสอนวิชานี้เป็นภาระเพิ่ม จึงใช้วิธีให้สอนโดยสอดแทรก

     และเมื่อเข้าสู่ปี ๕๐ เราก็ปรับให้วิชาเพศศึกษาเป็นวิชาหนึ่งในกลุ่มสาระเพิ่มเติมของสุขศึกษา มีการให้เกรด นับเป็น ๑ หน่วยกิต โดยใช้ชื่อต่างๆ กัน คือ ใน ม. ๑ ใช้ชื่อว่า สุขภาพทางเพศ ม. ๒ ใช้ชื่อ เพศศึกษาน่ารู้ ม.๓ ใช้ชื่อว่า วัยรุ่นกับสัมพันธภาพทางเพศ

     แต่มาปี ๒๕๕๑ เนื่องจากโครงสร้างหลักสูตรเปลี่ยนไป กลุ่มสาระเพิ่มเติมในกลุ่มสุขศึกษาพลศึกษาถูกยุบ ให้เหลือเพียงวิชาสุขศึกษา ทำให้เราต้องปรับเปลี่ยนโครงสร้างวิชานี้ตามไปด้วย ครูผู้สอนวิชานี้เลยนำเนื้อหาของวิชานี้ไปไว้ในวิชาสุขศึกษา ทำให้ปีนี้ เราสอนสลับกันวิชาละสัปดาห์ ระหว่างสุขศึกษาและพลศึกษา โดยสอนสัปดาห์ละ ๒ คาบติดต่อกัน ส่วนในครูผ้สอนวิชาอื่นๆ ก็ยีงคงนำแผนการสอนไปใช้วิชาของตนตามความสมัครใจ

     ตอนนี้ เราก็พอใจนะกับตารางสอนเพศศึกษาที่จัดให้อยู่ในวิชาสุขศึกษาเป็นหลักเช่นนี้ เพราะโรงเรียนเรามีนักเรียนมัธยมเพียงสองห้องต่อชั้น และเรามีแค่ ม ๑ – ม ๓ กับครูที่รับผิดชอบหลักคนเดียว ก็คิดว่าเพียงพอและทำให้เด็กเรียนอยางต่อเนื่องได้ครบอย่างน้อย ๑๖ คาบตามที่โครงการฯ เองอยากเห็น

ถ้าให้พูดถึงผลที่เห็นชัดเจนจากการสอนเพศศึกษามาสามปี ผมคิดว่าเรื่องที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจนคือ ความเข้าใจของครูต่อพฤติกรรมของเด็ก คือแต่ก่อน เราไม่ใส่ใจที่จะรับฟังความเห็นเมื่อเด็กทำผิดว่ามีสาเหตุมาจากอะไรบ้าง เวลาทำผิดกฎ ผิดระเบียบ เราก็ว่าไปตามสิ่งที่เราตั้งไว้ว่าต้องทำโทษอย่างไร แต่เดี๋ยวนี้ เราจะคุยกับเขา สอบถามที่มาที่ไป และก็ให้โอกาสเขาแก้ตัว คือใช้ความอ่อนโยน ใช้ไม้นวมมากับเด็กมากกว่าไม้แข็งแบบที่เคยเป็นมาครับ

โรงเรียนเทศบาล ๔ (บ้านเชียงราย) จ.ลำปาง

“...ผมว่าสิ่งที่ได้มากขึ้นจากการสอนเพศศึกษาคือ ความรู้ ความเข้าใจของเราต่อเรื่องต่างๆ ครับ เช่น ความรู้เรื่องการคุมกำเนิดแบบต่างๆ อย่างเรื่องหน้า ๗ หลัง ๗ ผมยอมรับนะว่าเคยนับผิดมาตลอด และทำให้เราถ่ายทอดแก่เด็กผิดไปด้วย”

กิตติพงษ์ พงษ์ยะ
ครูวิชาคณิตศาสตร์ ม. ๓

     ผมได้ไปร่วมอบรมกับก้าวย่างฯ ในปี ๔๗ เนื่องจากเป็นหนึ่งในครูกลุ่มฝ่ายปกครอง รุ่นแรกของโรงเรียน พอกลับมา ก็ยังไม่ชัดเจนกับการนำเพศศึกษาว่าจะมาสอนในวิชาคณิตศาสตร์อย่างไร ก็เลยใช้วิธีหยิบมาสอดแทรกเป็นครั้งคราว

     แต่ในปีถัดมา คือ ปี ๒๕๔๙ ก็เริ่มหยิบมาสอนเต็มแผนในวิชาของเรา โดยใช้การเฉลี่ยนว่าเดือนหนึ่ง เด็กจะได้เรียนเรื่องเพศศึกษษจากชั่วโมงเลขประมาณ เดือนละ ๑ – ๒ ครั้ง โดยเราจะหยิบมาตามสถานการณ์ที่เราคิดส่าสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของแผนการเรียน ไม่ต้องกังวลเรื่องความต่อเนื่องมากนัก เพราะเด็กจะได้เรียนอย่างเต็มที่ในวิชาสุขศึกษาอยู่แล้ว ผมจึงมักหยิบแผนที่มีการณีตัวอย่าง มาให้เด็กร่วมกันคิด วิเคราะห์หาทางแก้ไขว่า ถ้าเป็นกลุ่มเรา เราจะทำอย่างไร

      เด็กจะสนใจมากเลยนะครับ เวลาที่เราบอกว่า อาทิตย์หน้าครูจะสอนเพศศึกษานะ เด็กเขาจะเตรียมตัวมาเรียนเต็มที่มากกว่าวิชาหลักที่เราสอนอีก ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะเนื้อหาของวิชาเองที่ไมได้เน้นเรื่องถูก ผิด แต่เป็นเรื่องของการแสดงความเห็นที่เด็กแลกเปลี่ยนได้เต็มที่ วิธีสอนของเราก็ต่างไปด้วย เพราะเวลาสอนเลข เราจะยังไม่เปิดโอกาสให้เด็กถามจนกว่าเราจะอธิบายจบ และเน้นเรื่องคำตอบที่ต้องมีถูก ผิด แต่พอเป็นชั่วโมงที่เรานำแผนเพศศึกษามาสอน เราจะปล่อยให้เด็กคุยกันอยางเต็มที่ ไม่มีการชี้ถูก ผิดอะไร ไม่ใช่การพูดคนเดียวเหมือนในชั่วโมงสอนเลข

      นอกจากวิธีการสอนจะต่างกันแล้ว ผมว่าสิ่งที่ได้มากขึ้นจากการสอนเพศศึกษาคือ ความรู้ ความเข้าใจของเราต่อเรื่องต่างๆ ครับ เช่น ความรู้เรื่องการคุมกำเนิดแบบต่างๆ อย่างเรื่องหน้า ๗ หลัง ๗ ผมยอมรับนะว่าเคยนับผิดมาตลอด และทำให้เราถ่ายทอดแก่เด็กผิดไปด้วย

โรงเรียนเทศบาล ๔ (บ้านเชียงราย) จ.ลำปาง

รัฐฐเจตน์ เพชรคง
นักเรียนชั้น ม ๒

      พอได้เรียนเรื่องเพศศึกษา ก็ทำให้เราเข้าใจตัวเองมากขึ้นในเรื่องควาเมปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับร่างกาย อารมณ์

      วิธีสอนของครูคือ ครูพยายามกระตุ้นให้เราพูด ให้เราแสดงความเห็น แต่ตอนแรกๆ พวกเรายังไม่กล้า เพราะกลัวว่าจะพูดผิด พูดถูก กลัวครูดุ แต่ผ่านไปเดือนสองเดือน เราก็เริ่มคุ้นเคยและก็กล้าพูดมากขึ้น

     พอเปิดใจพูดแล้ว สิ่งที่เราได้กลับมาคือ ทำใหเรารู้ความคิดของเพื่อน ประสบการณ์ของคนอื่นเวาที่เขามีปัญหา ว่าเขาหาทางออกอย่างไร แล้วเราจะเอามาใช้กับตัวเราได้ไหม เพื่อนเองก็ได้ฟังความเห็น วิธีการแก้ปัญหาของเราด้วย

สุรศศิวิมล คำนนท์
นักเรียนชั้น ม ๓

หนูว่า เรื่องเพศเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับทุกเรื่องของชีวิต ตั้งแต่การกิน การแต่งกาย การคบเพื่อน เรียนแล้วสนุก แล้วพอเรียนวิชานี้ ทำให้เราเห็นว่าเราต้องช่วยหลือเพื่อน ช่วยกันแก้ปัญหา และรู้จักการให้อภัย

แต่มีบางเรื่องที่หนูคิดว่ายังใช้ไมได้ผล คือ ทักษะการปฏิเสธ เพราะที่ครูสอนว่าให้ปฏิเสธเพื่อนไปเวลาถูกชวนให้ไปทำกิจกรรมที่เสี่ยง ในความเป็นจริง ถ้าเราทำอย่างนั้น เพื่อนจะโกรธ เพื่อนจะน้อยใจ และก็อาจจะไม่คบกับเราต่อ หนูก็อยากได้วิธีที่ปฏิเสธแล้ว เพื่อนยังเข้าใจเรา ไม่เลิกคบ แต่เราก็ไม่ต้องไปร่วมกิจกรรมที่เราไม่อยากไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่ 2

ดีมากครับ เพราะเด็กไทยสมัยนี้เริ่มรับสิ่งใหม่ๆเข้ามาเช่นการสื่อสารทางระบบอินเตอร์เน็ตที่ไม่ถูกต้อง ทางสถาบันมีแนวทางอย่างไร อยากให้ช่วยแนะนำบ้างครับ ผมเองก็สอนอยู่ในระดับประถมโรงเรียนทางภาคใต้ครับ

ครูนรากรณ์ สมสว่างวงศ์

(4 ธันวาคม 2552 เวลา 13:36:50)

ร่วมแสดงความคิดเห็น

จาก*

อีเมล

ความคิดเห็น*