วิตกจริตของสังคมไทยต่อ “เรื่องเพศ” ของเยาวชนนั้นเป็นเรื่องซับซ้อนเพราะแม้จะมีการยอมรับถึงความสำคัญต่อเรื่องเพศในฐานะองค์ประกอบสำคัญของชีวิต แต่ “เรื่องเพศ” ได้ถูกกำกับด้วยบริบททางวัฒนธรรมให้เป็นเรื่องของ “ผู้ใหญ่” ที่อยู่ใน “วัยอันควร” และการมีเพศสัมพันธ์ในหมู่เยาวชนถือเป็น “ความผิดพลาด” และเป็นปัญหาใหญ่โตในระดับที่ “ถือเป็นวาระแห่งชาติ”
บทความคัดสรรจากเวทีวิชาการ และวารสาร S-exchange ที่ “โครงการก้าวย่างอย่างเข้าใจ” นำมารวบรวมไว้เป็นสามชุดแนวคิดที่เกี่ยวพันกับสามแนวคิดหลักที่โครงการใช้เป็นแนวทางในการนำเสนอวิธีคิด สาระหลัก และการออกแบบกิจกรรมสร้างการเรียนรู้เรื่องเพศศึกษาอันได้แก่ เพศวิถี (Sexuality) การพัฒนาเยาวชนในด้านบวก (Positive Youth Development) และการสร้างการเรียนรู้ (Learning) โดยเล่มที่ท่านถืออยู่ในมือ “พัฒนาเยาวชนด้านบวก: คิดเป็น รักเป็น เลือกได้ ปลอดภัย รับผิดชอบ” คือชุดที่ ๒ ที่ว่าด้วย การถกเถียงจากต่างมุมมองถึงการหาวิธีทำงานร่วมกัน ในการเปิดโอกาสแห่งการเรียนรู้แก่เยาวชนให้เท่าทันและรับมือกับความเปลี่ยนแปลงในเรื่องระบบคุณค่าของสังคมอย่างเหมาะสม และตั้งคำถามต่อความพยายามที่จะบอกให้เยาวชนมีพฤติกรรมทางเพศที่ปลอดภัยนั้น ว่าควรจะเป็นการบอกเรื่องที่ผู้ใหญ่เชื่อ หรือบอกข้อมูลที่เป็นข้อเท็จจริง เพื่อให้เยาวชนคิดและประเมินตัวเอง และสถานการณ์ให้ดี รวมไปถึงการตั้งคำถามต่อความพยายามที่จะปลูกฝังค่านิยมและสำนึกรับผิดชอบทั้งต่อตนเองและผู้อื่นนั้น ว่าสามารถถ่ายทอดโดยการสั่งสอนหรือแท้จริงแล้วคือการเปิดโอกาสให้ได้ร่วมเป็นผู้สร้างการเปลี่ยนแปลงโดยใช้ศักยภาพของตน เรียนรู้ดูไปกับผู้ใหญ่ เพื่อได้เห็นแบบอย่าง เรียนรู้จากการได้ทำจริง หรือเทียบเคียงประสบการณ์ และเมื่อผิดพลาด ควรถือเป็นประสบการณ์ชีวิต หรือควรถูกลงโทษ ซ้ำเติม และตีตรา
โครงการฯ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าหนังสือเล่มนี้ จะช่วยให้ผู้อ่านชวนกันทบทวนถึงการสร้างบรรยากาศการสื่อสารเรื่องเพศอย่างสร้างสรรค์ และตั้งคำถามต่อแนวทางการแก้ปัญหาพฤติกรรมทางเพศของสังคมกับเยาวชนว่าเรา “เกาถูกที่คัน” มากน้อยเพียงใด
