เมื่อกลางปีก่อน ในวันอันเศร้าโศกทุกข์ระทมวันหนึ่ง ดิฉันเดินมึนตื้ออยู่ริมกำแพงวัดมหาธาตุท่าพระจันทร์ พยายามหักห้ามความหมองหม่นและนึกถึงภารกิจสำคัญที่ต้องหาตะกรุดพิสมรให้คุณลุงที่รักชาวเมืองสงขลา วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ตลาดนัดตลาดพระกำลังคึกคัก ตั้งแผงติดๆ กัน ผู้คนเดินเลือกหาดูข้าวของแน่นฟุตบาท แต่ละแผงมีคนมุงอยู่แน่นตรึม ล้วนเป็นหนุ่มใหญ่ชายแก่ชาวบ้านหน้าตาเหมือนๆ กับทุกคุณลุงที่ดิฉันเคยไปสัมภาษณ์ขอความรู้มาตลอดหลายๆ ปี เสียงยวดยาน เสียงเจรจาต่อของ...